Bylica roczna – właściwości,jak stosować?

Bylica roczna w medycynie chińskiej stosowana jest już prawie od 2 tysięcy lat. Choć wykazuje wiele właściwości leczniczych, ogromną popularność zyskała, gdy odkryto, że jest skutecznym lekiem na malarię. Roślina ta uratowała wówczas życie milionów ludzi. Obecnie bylica roczna jest łatwo dostępna jako suplement diety w formie kapsułek lub suszonych liści. Najnowsze badania wykazują, że artemizyna i jej pochodne, pozyskiwane z bylicy, mogą być skuteczne w walce z wirusem SARS-COV-2.

Bylica roczna – co to jest?

Bylica roczna (Artemisia annua) pochodzi z rodziny roślin astrowatych. Artemisia annua, zwana inaczej słodkim piołunem, jest rośliną jednoroczną i kwitnie tylko od czerwca do lipca. Jej wysokość waha się od 30 cm do 2 m. W skrajnych przypadkach jej łodygi mogą osiągnąć wysokość nawet 3 m.

Bylica roczna w medycynie chińskiej

Bylica roczna od początków naszej ery była stosowana w tradycyjnej medycynie chińskiej jako lek na gorączkę.

Wykorzystywano ją również do walki z różnymi infekcjami. Chińczycy doskonale znają się na uprawie bylicy i mają najlepszą technikę pozyskiwania z niej artemizyny.

Chińczycy od wieków doceniali właściwości tej rośliny, dlatego w II połowie XX wieku, gdy większość państw zmagała się z epidemią malarii, tamtejsi naukowcy zaczęli badać bylicę pod kątem leku na malarię. Okazało się wówczas, że zawarta w bylicy artemizyna skutecznie zwalcza tę chorobę. Odkrycie to miało ogromne znaczenie dla medycyny i uratowało życie milionom ludzi. Bylica roczna zyskała wówczas popularność na całym świecie. Chińska profesor Youyou Tu, która przyczyniła się do tego odkrycia, została uhonorowana Nagrodą Nobla w dziedzinie medycyny w 2015 r. „za odkrycia dotyczące nowej terapii malarii”.

Bylica roczna – właściwości

wzmacnia odporność i wspomaga organizm w walce z wirusami, bakteriami i grzybami;
działa przeciwbakteryjnie i przeciwwirusowo;
zwalcza gorączkę;
wykazuje działania antynowotworowe (silnie reaguje z jonami żelaza i tworzy reaktywne formy, które niszczą komórki rakowe bez szkody dla zdrowych komórek);
zwalcza grzyby, które atakują skórę, włosy i paznokcie;
wspomaga leczenie chorób pasożytniczych i odkleszczowych;
skutecznie zwalcza malarię;
pomaga utrzymać odpowiedni poziom glukozy we krwi.

Bylica roczna – zastosowanie
Bylica roczna ma zastosowanie głównie w ziołolecznictwie. Zaleca się stosować ją podczas:

grypy i przeziębienia;
gorączki i dreszczy;
infekcji i stanów zapalnych organizmu;
chorób pasożytniczych;
grzybic;
koinfekcji boreliozy.
Bylica ma również zastosowanie jako repelent, czyli środek odstraszający owady, głównie komary.

Jak stosować bylicę roczną?

Bylicę roczną można stosować jako napar z liści lub sporządzić z niej nalewkę. Jak przygotować napar z bylicy? Wystarczy jedną łyżeczkę liści zalać gorącą (ale nie wrzącą) wodą, najlepiej o temperaturze ok. 70°C i odstawić na godzinę. Przed wypiciem należy przecedzić napar.

Z bylicy rocznej można przyrządzić również nalewkę. 100 g ziela należy zalać w szklanym pojemniku 3 częściami alkoholu (300 ml) o mocy ok. 50-60%. Nalewka musi postać ok. 2 tygodni. Od czasu do czasu należy potrząsnąć pojemnikiem.

Słodki piołun można stosować również jako suplement diety w formie kapsułek. Często są one dostępne pod nazwą artemizyna. W tej formie ekstrakt z liści bylicy rocznej wzmocniony jest zazwyczaj kwasem R-alfa liponowym.

Bylica roczna a koronawirus

W obecnej sytuacji związanej z pandemią koronawirusa badacze zainteresowali się ponownie bylicą jako potencjalnym lekiem na SARS-CoV 2. Naukowcy z Uniwersytetu Kopenhaskiego, Instytutu Maxa Plancka w Poczdamie i Wolnego Uniwersytetu Berlińskiego przeprowadzili badania w warunkach laboratoryjnych, żeby sprawdzić, czy artemizyna i jej pochodne mogą być skutecznym lekiem w walce z COVID-19.

Ludzka tkanka płuc została zainfekowana duńskim szczepem wirusa. Następnie podano ekstrakt z bylicy rocznej uprawianej w amerykańskim stanie Kentucky. Okazało się, że artemizynina oraz jej pochodne: artezunat i artemeter hamują rozwój choroby. Najskuteczniejszy był artezunat, zaś najmniej skuteczna okazała się artemizynina.

Aby poszerzyć wiedzę na ten temat oraz potwierdzić skuteczność tych substancji w walce z SARS-CoV-2, konieczne jest przeprowadzenie badań klinicznych.