Moringa liście suszone 50 g

Moringa olejodajna jest jedną z najbardziej użytecznych i znajdujących szerokie zastosowanie roślin na Ziemi.

Roślina ta w wielu miejscach świata określana jest mianem „cudownego drzewa”, gdyż każda jego część jest pożyteczna.

Ta szybko rosnąca roślina o kolorze letniej zieleni uprawiana jest jako roślina użytkowa i ozdobna.

Moringa jest niezwykle wytrzymała. W Afryce znana jest ona jako nebedies, co oznacza „nigdy nieumierające drzewo”, gdyż rośnie ona na mało wydajnej ziemi, odrasta po wycięciu i jako jedno z nielicznych drzew na ziemi, produkuje owoce w okresie suszy.

W 100 g suchego liścia Moringa w porównaniu do takiej samej masy innych produktów znajduje się:

10 razy więcej witaminy A niż w marchewce;

12 razy więcej witaminy C niż w pomarańczy;

17 razy więcej wapnia niż w mleku;

15 razy więcej potasu niż w bananach;

25 razy więcej żelaza niż w szpinaku;

9 razy więcej białka niż w jogurcie.

Moringa – właściwości

Dawniej przy pomocy Moringa leczono około 300 chorób. Między innymi astmę, czerwonkę bakteryjną, epilepsje, reumatyzm, zawroty głowy, choroby bakteryjne i pasożytnicze. Moringa jest takżeśrodkiem wymiotnym, bakteriobójczym, antybiotykiem, antidotum na jad skorpiona i pająka. Obecnie badania potwierdzają wiele z tych właściwości oraz wskazują dodatkowe. Ważnym antyoksydantem, który posiada to roślina jest zeatyna. Substancja ta umożliwia przyswajanie witamin i minerałów. Z kolei liśćmi Moringi leczy się anemię, gorączkę, katar, infekcje dróg oddechowych. Za działanie zwalczające infekcje odpowiada zawarty w niej związek – salwesterol. Świeże liście można użyć do sałatek. Młode nasiona przyrządza się podobnie jak groszek a dojrzałe, po uprażeniu, spożywa jak orzechy. W kuchni indyjskiej młode strąki są używane jako warzywo, w smaku podobne są do szparagów. W postaci sproszkowanej liście Moringa są bardzo odżywczym dodatkiem do każdego rodzaju potrawy. Zazwyczaj zaleca się 1 łyżeczkę dziennie lub 2–3 razy w tygodniu. Bywają również takie osoby, które spożywają proszek 2–3 razy dziennie w zależności od stanu niedoborów w organizmie. Sugeruje się zaczynać od mniejszych dawek np. 1/2 łyżeczki przez bardzo krótki okres – 2 lub 3 dni. W razie potrzeby można zwiększyć dawkę.