Mineralizowana woda osmotyczna jest najpewniejszą i najzdrowszą wodą mineralną, bowiem zawiera tylko pierwiastki życia i pozbawiona jest wszelkich zbędnych związków chemicznych.
Zachęcamy do zapoznania się z filtrami MED-LIFE RO i MED-LIFE RO+Redox w naszym sklepie
Zapewniamy montaż GRATIS na terenie całej POLSKI
Zapewniamy serwis ekploatacyjny na terenie całej POLSKI
Zanim wytłumaczymy istotę działania osmozy naturalnej i odwróconej opiszemy budowę półprzepuszczalnych błon osmotycznych (w technice: membran), bez których zjawiska te nie miałyby miejsca.
Półprzepuszczalne błony osmotyczne występujące w naturze, to bardzo cienkie materiały o wyjątkowo małej porowatości. Otóż pory takich błon posiadają wielkość około 0,0001µ. Dużo to czy mało? Przypomnijmy sobie, że 1 mm jest 1000 razy większy od mikrometra (µ) co oznacza, że pora błony osmotycznej jest 10 000 000 razy mniejsza od jednego milimetra. Natura miała swój powód, aby stworzyć błony o takiej właśnie porowatości, bowiem podobną wielkość ma cząsteczka wody – H2O.
Zatem, jeśli chcielibyśmy z cząstek wody ułożyć szereg długości 1 mm, to musielibyśmy ułożyć 10 000 000 takich cząstek:
Osmoza naturalna
Z półprzepuszczalnych błon osmotycznych zbudowane są ścianki komórek ludzkich i zwierzęcych, błony takie mają swoje miejsce w naszych jelitach, w korzeniach roślin i wielu innych miejscach życia biologicznego. Ale chcemy przecież dowiedzieć się do czego te błony służą. Okazuje się, że jeśli błona osmotyczna rozdzieli dwa różnie stężone roztwory wodne wówczas dzięki zjawisku osmozy naturalnej dojdzie do zrównania tych stężeń poprzez, nietypowe dla innych zjawisk fizycznych, wymieszanie się tych roztworów. Dlaczego nietypowe? W tym miejscu należy zauważyć, że zdecydowana większość związków chemicznych, które rozpuszczają się w wodzie, to związki zdecydowanie większe od cząstki H2O. Cząsteczka wody zbudowana jest z dwóch atomów wodoru i jednego atomu tlenu, gdzie wodór jest przecież najmniejszym atomem, jaki znamy w przyrodzie, a tlen jest również niewiele większy. Dlatego jest ona niemal zawsze mniejsza od pierwiastków oraz związków w niej rozpuszczonych. Oznacza to, że rozpuszczone w wodzie związki mają mniejsze szanse przedostać się przez błonę, z kolei łatwo przechodzą przez nią cząsteczki wody. W przypadku rozdziału błoną osmotyczną dwóch różnie stężonych roztworów wodnych pojawią się odpowiednie siły (ciśnienie osmotyczne), które spowodują ruch wody z roztworu mniej stężonego (woda czysta) do roztworu gęstego (woda brudna).
Występowanie osmozy naturalnej w przyrodzie zauważono już ponad 200 lat temu. Przez wiele lat czyniono próby wytworzenia sztucznie błony osmotycznej. Pierwsze membrany, produkowane z materiałów celulozowych (symbol techniczny CTA), okazały się mało trwałe i dopiero odkrycie w roku 1952 membran poliamidowych (symbol techniczny TFC) wywołało rewolucję w dziedzinie oczyszczania wody metodą osmozy odwróconej.
Osmoza odwrócona
Efektem osmozy naturalnej jest wyrównywanie stężeń dwóch różnych roztworów, czyli inaczej wymieszanie się wody bardziej i mniej zabrudzonej. Ale nam, technikom oczyszczania wody pitnej, zależy na tym, aby z wody brudnej odzyskać wodę czystą, a efekt taki możemy uzyskać poprzez pokonanie ciśnień osmotycznych występujących w osmozie naturalnej. Jeśli to uczynimy, to spowodujemy ruch wody z roztworu bardziej stężonego (woda brudna) do roztworu o stężeniu mniejszym (woda czysta). Błony osmotyczne wytwarzane sztucznie nazywa się w technice membranami.
Działanie membrany osmotycznej
Wcześniej przedstawiono już, że zanieczyszczona woda zawiera w sobie:
- Zawiesiny, czyli części nierozpuszczone.
- Bakterie i wirusy.
- Pierwiastki oraz związki chemiczne, czyli elementy rozpuszczone.
Wszystkie te kategorie zanieczyszczeń pokazujemy na rysunku, który jest oczywiście bardzo uproszczony. Widzimy zatem duże jony rtęci, kadmu czy ołowiu na tle małych, niebieskich krążków, które symbolizują cząstkę wody. Widać również jony sodu, potasu, magnezu i wapnia które są niewiele większe od cząstek wody. Na tym małym rysunku nie sposób pokazać tysięcy innych związków chemicznych, które wzbogacają nasze wody pitne. Pamiętajmy, że dzisiejszy przemysł chemiczny tworzy nieustannie nowe związki chemiczne (obecnie jest zarejestrowanych ponad 16 milionów) poprzez ich ciągłe powiększanie.
Membrany osmotyczne przeznaczone do urządzeń osmotycznych posiadają pory dwukrotnie większe niż pory w błonach osmotycznych występujących w naturze. Dzięki temu małe pierwiastki mineralne (sód, potas, wapń oraz magnez) łatwo przechodzą przez nie. Na poniższym rysunku widzimy, że średnia bakteria jest około 3 tysiące razy większa natomiast wirus tysiąc razy większy od pory membrany.
Przez membranę przechodzą cząstki wody. Jest to proces bardzo powolny – z milionów cząstek wody powstają pierwsze kropelki, które zbierane są w odpowiednim zbiorniku. Zauważ, że wraz z wodą przechodzą również małe jony sodu, potasu, wapnia i magnezu, które należą do pierwiastków życia.
Większe pierwiastki oraz związki chemiczne nie mają szans na przedostanie się przez membranę. Nie przejdą również bakterie i wirusy ani osady.
Membrany osmotyczne ulegają naturalnemu zużyciu:
- ściera się ich powierzchnia zewnętrzna,
- w trakcie eksploatacji powiększają się pory membrany (dekalibracja membran),
- w przypadku dużych stężeń zanieczyszczeń może dochodzić do zarastania membrany kamieniem,
- przy stosowaniu przestarzałego węgla aktywnego (lasacja węgla), który nie zatrzymuje chloru i nie potrafi bronić się przed bakteriami oraz przy oczyszczaniu niechlorowanych wód studziennych, membrany mogą zarosnąć śluzem bakteryjnym.
Powiększenie por membrany w trakcie jej używania powoduje, że przechodzą przez nią coraz większe pierwiastki i związki chemiczne. Przy czym z większym prawdopodobieństwem przechodzą części małe, najczęściej naturalne – sód, potas, magnez i wapń. Nowe membrany przepuszczają do 10% związków chemicznych zawartych w wodzie nieoczyszczonej, a gdy średnio po czterech latach używania membrana będzie przepuszczać około 40% związków chemicznych, należy wymienić ją na nową. Trwałość membrany jest oczywiście różna i zależy od kilku czynników:
- Zanieczyszczenia wody.
- Sprawności oraz jakości wstępnych filtrów ochronnych.
- Temperatury wody.
- Ciśnienia wody w sieci.
- Zużycia wody.
- Wydajności membrany.
Trwałość membrany można zwiększyć zdecydowanie poprzez stosowanie oryginalnych filtrów ochronnych (mechanicznych i węglowych) zalecanych przez producenta. Przy tym jest rzeczą charakterystyczną, że im więcej wody się zużywa, tym dłużej i lepiej membrana pracuje.
Odzysk wody czystej wynosi od 25 do 35 % wody zanieczyszczonej, a dzięki ciągłemu spłukiwaniu membrany wodą kierowaną do ścieku są one przez wiele lat czynne i nie zatykają się. Powierzchnia membrany jest opatentowaną metodą namagnetyzowana i dzięki temu powstaje na jej powierzchni ochronna błona z wody, która chroni ją przed szybkim ścieraniem się.
Wcześniej wspominaliśmy, że w naszych wodach kranowych i studziennych znajdują się jednocześnie setki niepożądanych i szkodliwych dla zdrowia związków chemicznych, bowiem obecnie istnieje ponad 2.500 związków, które łatwo rozpuszczają się w wodzie. Na poniższym rysunku przedstawiamy tylko dwa wybrane związki z grupy pestycydów (lindan i DDT) na tle pory membrany osmotycznej, aby pokazać, że nie mają one żadnych szans przedostać się przez nią.
DDT (dwuchloro-dwufenylo-trójchloroetan) należy do groźnej grupy węglowodorów chlorowanych. Był stosowany do zwalczania owadów począwszy od II wojny światowej. Dopiero gdy odkryto, że środek ten potrzebuje aż 40 lat, aby się całkowicie rozłożyć biologicznie, oraz zaobserwowano ogromne skutki uboczne jego stosowania, postanowiono wycofać go z obiegu. W USA i Europie Zachodniej skreślono DDT z listy pestycydów w 1971 r., a w Polsce trzy lata później. Oznacza to, że musimy teraz czekać do 2014 roku, bo dopiero wtedy setki tysięcy ton DDT zalegających jeszcze w naszych gruntach rolnych przestaną być aktywne. Nic dziwnego, że DDT jeszcze dziś figuruje w normie dotyczącej wody pitnej na liście związków, które sanepidy muszą szukać w wodzie.
DDT jest czynnikiem kancero- i mutagennym. Może uszkadzać centralny układ nerwowy i doprowadzić do osłabienia pamięci i niedorozwoju umysłowego. Jako środek rakotwórczy powoduje najczęściej nowotwory wątroby. Jest kumulowany w tkance tłuszczowej, w wątrobie i mózgu. W przypadku zbyt szybkiego odchudzania się może dojść do szybkiego uwolnienia się DDT z tkanki tłuszczowej i zatrucia całego organizmu, a nawet zgonu. Polska norma dopuszcza 0,001 miligrama DDT w 1 litrze wody. W całoci pokazujemy cząstkę DDT na tle blony osmotycznej. Membrany osmotyczne są zwijane spiralnie i zamykane w odpowiednich kapsułach tworząc kompletny moduł. Membrana taka przedzielona jest siatką nośną oraz warstwą zbierającą. Wzdłuż siatki nośnej transportowana jest woda zanieczyszczona, natomiast woda czysta, która przechodzi przez membranę, przesuwa się odpowiednimi kanalikami ruchem spiralnym do rdzenia kapsuły i dalej do zbiornika.
Lindan (heksachlorocykloheksan) jest pestycydem owadobójczym i jest stosowany od wielu lat do zwalczania szkodników upraw rolnych oraz jako środek do konserwacji drewna. Ponieważ jest szeroko rozpowszechnionym zanieczyszczeniem środowiska, może łatwo znaleźć się w wodzie. Jest szkodliwy dla zwierząt oraz trujący dla pszczół. Podwyższone dawki lindanu w organizmie człowieka powodują gorączkę, obrzęk płuc, uszkodzenie wątroby, nerek, układ nerwowego i odpornościowego. Istnieją również dowody na temat stymulowania przez lindan procesów nowotworowych. Polska norma dopuszcza 0,005 mg lindanu w 1 litrze wody. Na rysunku 36 pokazujemy cząstkę lindanu na tle pory membrany osmotycznej.
Oczyszczanie wody pitnej za pomocą osmozy odwróconej należy do najbardziej nowoczesnych, skutecznych i najtańszych metod. Trudno zresztą porównywać tę metodę z innymi, bowiem współcześnie tylko osmoza odwrócona oczyszcza wodę z trujących związków chemicznych w niej zawartych.
OSMOZA ODWRÓCONA JEST NAJBARDZIEJ NOWOCZESNĄ METODĄ OCZYSZCZANIA WODY PITNEJ I JEDYNĄ, KTÓRA SKUTECZNIE USUWA Z NIEJ NIEPOŻĄDANE ZWIĄZKI CHEMICZNE. WODA OSMOTYCZNA ZAWIERA ŚLADOWE ILOŚCI PIERWIASTKÓW MINERALNYCH I MA SMAK WODY Z GÓRSKIEGO POTOKU.
Sama membrana osmotyczna nie wystarczy do użytku w gospodarstwie domowym, a tym bardziej w biurze, restauracji, przedszkolu itp. Jeśli zainstalowalibyśmy membranę osmotyczną bezpośrednio do kranu, to po kilku dniach używania nadawałaby się ona do kosza. Po prostu zatka się i zablokuje. Owszem, na Zachodzie istnieje od wielu lat moda na takie „nieuzbrojone” membrany, które zabiera się ze sobą na urlop do krajów z niepewną wodą pitną (takich krajów jest dzisiaj więcej niż tych z wodą pewną). Turysta instaluje taką membranę do swojego kranu w pokoju hotelowym, na kempingu itd., a po odbytym urlopie wyrzuca ją do kosza.
Żeby membrana osmotyczna mogła działać dłużej, należy chronić ją wstępnie filtrami mechanicznymi oraz filtrem z węglem aktywnym. Ponieważ produkcja czystej wody następuje wyjątkowo wolno i jednocześnie dokładnie (kropla po kropli), stąd konieczność instalowania dodatkowego zbiornika. Za zbiornikiem musi się znaleźć kolejny filtr z węglem aktywnym, którego zadaniem jest „szlifowanie” ostatecznego smaku wody do picia. Aby wywołać w urządzeniu proces osmotyczny, należy wytworzyć w nim odpowiednie ciśnienie, a tego nie zdołamy uzyskać bez zaworu spiętrzającego (tzw. dławik). Jednym słowem urządzenie do produkcji wody musi mieć odpowiednią budowę i logistykę, aby mogło działać sprawnie, skutecznie oraz odpowiednio długo.
Filtr odwrócona osmoza MED-LIFE RO (sprawdź cenę w naszym sklepie, montaż GARTIS)
Omówimy kolejno działanie oraz funkcje poszczególnych części typowego urządzenia osmotycznego.
1. Podłączenie do sieci wodociągowej
Domowe urządzenia osmotyczne montowane są najczęściej pod zlewozmywakiem kuchennym. Istnieje kilka możliwości podłączenia się do rury z wodą zimną (gorąca woda może doprowadzić do zniszczenia membrany). Technicy montujący urządzenia osmotyczne mają na wyposażeniu wszystkie możliwe podłączenia do obecnych standardowych rur i baterii.
2. Filtry sedymentacyjne
Są to filtry mechaniczne, których zadaniem jest, tak jak sugeruje ich nazwa, zatrzymać części mechaniczne takie jak piasek, iły, muł, błoto, „rdza” żelaza, części roślin (tzw. mętność wody). Niezmiernie ważną sprawą jest, aby filtry mechaniczne chroniące membrany osmotyczne, nie miały większych oczek niż 5µ. Filtry o mniejszej dokładności przepuszczają zbyt dużo sedymentów do membrany powodując jej przedwczesne zużycie.
Filtry mechaniczne produkowane w USA i zalecane przez producentów urządzeń osmotycznych posiadają zagwarantowaną porowatość poniżej 5µ, a ponadto działają w systemie pojemnościowym. Otóż dzięki opatentowanej metodzie zbudowane są tak, że ich pory maleją w kierunku wnętrza filtra. Dzięki temu na powierzchni filtra zatrzymują się największe ziarna mechaniczne, a w jego głąb przedostają się ziarna coraz mniejsze. Taki filtr działa całą swoją objętością, jest dzięki temu zdecydowanie dokładniejszy i pracuje dłużej (nie zatyka się szybko). Mechaniczne filtry powierzchniowe produkowane przez konkurencję nie posiadają wymaganej dokładności i zatrzymują brud mechaniczny tylko na swojej powierzchni. Aby się nie zatykały zbyt szybko, muszą mieć większe pory od oryginalnych filtrów pojemnościowych.
Trwałość filtrów mechanicznych wynosi od 6 miesięcy.
3. Filtry węglowe
Dokładniej chodzi tu o węgiel aktywny, bardzo ciekawy materiał filtracyjny używany od lat do dechloracji wody oraz do „szlifowania” jej ostatecznego smaku.
Węgiel aktywny wytwarzany był najczęściej z drewna bukowego, a od niedawna z łupka kokosowego. Wytwarzany jest w temperaturze powyżej 600 st.C i przy wysokim ciśnieniu. Węgiel aktywny posiada dobre właściwości sorpcyjne wobec chloru oraz związków aromatycznych rozpuszczonych w wodzie.
Wody pitne pochodzące z naszych zakładów wodociągowych są intensywnie chlorowane celem ich dezynfekcji. Nie zapominajmy, że surowcem wyjściowym dla tych zakładów są rzeki gęste od bakterii, bowiem do tych samych rzek wylewamy między innymi nasze ścieki domowe. Chlor jest bardzo aktywnym gazem (w czasie I wojny światowej służył jako broń chemiczna) i zbyt duże stężenie chloru w wodzie powoduje zniszczenie membrany osmotycznej. Jedyną skuteczną bronią przed chlorem jest wstępny filtr węglowy montowany przed membraną.
Zadaniem końcowego filtra węglowego, montowanego za membraną, jest „szlifowanie” smaku czystej wody. Ponieważ przebywa ona długo w zbiorniku z gumową membraną oraz w przewodach plastykowych, zdarza się, że nabiera ona posmaku tych materiałów. Stąd konieczność montowania dodatkowego filtra węglowego.
Węgiel aktywny traci swoją aktywność już przez sam kontakt z wodą (tzw. lasacja węgla) i tutaj nie ma znaczenia ilość wody, która przez niego przepływa. Spadek aktywności węgla przebiega w pierwszych miesiącach powoli, ale po osiągnięciu 6 miesiąca, zdecydowanie szybko.
Węgiel aktywny chroni również wodę czystą przed bakteriami, które nas zewsząd otaczają i rozwijają się w wodzie tam, gdzie napotkają ku temu podatny grunt. Przez 6 miesięcy od momentu zainstalowania filtra węglowego nie ma żadnych obaw – bakterie nie maja żadnych szans na rozwój w wodzie czystej oraz w aktywnym węglu. Ale, gdy aktywność węgla spadnie poniżej 50% jego możliwości, wówczas staje się on dobrym siedliskiem ich rozwoju. Dlatego niezmiernie ważną sprawą jest, aby wymieniać filtry węglowe (zarówno wstępny jak i końcowy) nie rzadziej niż co 6 miesięcy.
Bakterie, które mogą się mnożyć w przestarzałym węglu aktywnym nie są wprawdzie chorobotwórcze, jednak wytwarzany przez nie śluz (wewnątrz zbiornika oraz przewodach) jest odpowiedzialny za cierpki, a w dalszym etapie gorzki smak wody.
WĘGIEL AKTYWNY ZACHOWUJE SWOJĄ AKTYWNOŚĆ W WODZIE TYLKO PRZEZ 6 MIESIĘCY. PO UPŁYWIE TEGO CZASU TRACI JĄ W SZYBKIM TEMPIE (LASACJA WĘGLA AKTYWNEGO) I JEST PODATNY NA BAKTERIE.
4. Zawór dwudrogowy
Zwany również zaworem sterującym albo z angielskiego shut-off. Bardzo ważny element w urządzeniu, który powoduje jego odcięcie od źródła wody w momencie napełnienia się zbiornika. Gdy pobierze się wodę ze zbiornika zawór ten otwiera się, aby zbiornik uzupełnić do pełna. Zamknięcie zaworu dwudrogowego następuje w momencie, gdy ciśnienie w zbiorniku osiągnie 0,65 ciśnienia wody przed membraną.
5. Membrana osmotyczna
Budowę i działanie membrany osmotycznej opisaliśmy wcześniej. Tutaj dodamy tylko, że jest ona zamknięta w odpowiednim module (tzw. hausing membrany). Na schemacie widać wyraźnie, że wstępnie podczyszczona woda wchodzi do niego jednym przewodem, ale wychodzi dwoma – osobno czysta do zbiornika oraz osobno brudna do ścieku.
Praktyka na całym świecie pokazała, że najpewniejsze i najtrwalsze są moduły rozbieralne. Natomiast tzw. moduły zintegrowane (membrana zalana jest w module jednorazowym wraz z dławikiem i nietrwałym zaworem zwrotnym) przysparzają zbyt dużo problemów.
6. Zbiornik
Membrana osmotyczna o średniej wydajności 2 litry na godzinę posiada powierzchnię czynną 5 m2. Widać zatem, że przez taką, niemałą powierzchnię przechodzi woda z prędkością kropla po kropli – na jedną szklankę wody musielibyśmy czekać około 10 minut. Stąd potrzeba instalowania zbiornika, który praktycznie cały czas jest pełny – pobór kolejnej porcji wody włącza ponownie urządzenie i następuje jego dopełnienie.
Zbiornik urządzenia domowego posiada standardową pojemność 8 litrów, przy czym ilość wody gromadzonej w nim zmienia się zależnie od ciśnienia w sieci oraz ciśnienia powietrza w samym zbiorniku.
Skorupa zewnętrzna zbiornika jest plastykowa. Wewnątrz zbiornika znajduje się gumowa gruszka albo przepona oraz powietrze pod ciśnieniem, które powoduje wypływ wody z kranika.
7. Mineralizator
Woda po przejściu przez nowa membranę osmotyczną posiada minimum 50% pierwiastków mineralnych (wapń, magnez, sód i potas) zawartych w wodzie surowej, a po roku używania takiej membrany przechodzi 100% tych pierwiastków. Po zamontowaniu mineralizatora potrafimy wzbogacić wodę w dodatkową porcję pierwiastków życia i otrzymujemy w efekcie wodę porównywalną z wodą mineralną niskozmineralizowaną. Mineralizatory wystarczają w typowej czteroosobowej rodzinie przez około 1 rok. Mineralizator montowany jest za filtrem węglowym, bezpośrednio przed wyjściem wody z kranika, poprawiając parametry spożywcze wody.
- Ca2+ 19,2 mg/l
- Mg2+ 12,6 mg/l
- Na+ 3,8 mg/l
- K+ 4,7 mg/l
- CO2- 19,2 mg/l
- HCO2- 12,6 mg/l
- SO2- 3,8 mg/l
- CI- 4,7 mg/l
8. Kranik
Kraniki do wody czystej montowane są osobno na zlewozmywaku i podają wodę oczyszczoną w urządzeniu osmotycznym. W filtrze MED-LIFE RO jest kranik pojedynczy podający wodę oczyszczoną zmineralizowaną, a w filtrze MED-LIFE RO+Redox jest kranik podwójny, który podaje wodę oczyszczoną zmineralizowaną lub dodatkowo wzbogaconą wkładem alkalizującym REDOX.
9. Zawór spiętrzający
Inne nazwy, to dławik lub opornik hydrauliczny. Element, który gwarantuje utrzymanie odpowiedniego ciśnienia po stronie czynnej membrany, niezbędnego dla zadziałania osmozy odwróconej. Dławiki posiadają różną budowę oraz różny stopień dławienia zależnie od wydajności zamontowanej membrany. Najpewniejsze są dławiki sztywne – każda próba miniaturyzacji dławików odbija się niekorzystnie na ich trwałości oraz efekcie działania.
10. Podłączenie odpływu wody nieoczyszczonej
Trwałość membran osmotycznych jest wyjątkowo długa dzięki stałemu spłukiwaniu „brudu” chemicznego z jej powierzchni. Woda brudna kierowana jest przez dławik do ścieku. Ważną sprawą jest usytuowanie podłączenia w najbardziej dogodnym miejscu – każde uszkodzenie może spowodować zalanie szafki kuchennej wodą.
Na 1 litr produkowanej wody czystej należy średnio 5 litrów przeznaczyć do ścieku. Oznacza to, że dla 10 litrów czystej wody pitnej (tyle zużywa się dziennie w statystycznej rodzinie na cele konsumpcyjne, podlewanie kwiatów, mycie włosów itp.) trzeba przeznaczyć do ścieku 50 litrów. Przy średniej cenie wody z kranu w wysokości 5 zł za metr sześcienny, koszt tych 50 litrów wyniesie 25 groszy. Zatem 25 groszy dziennie musimy zapłacić dodatkowo do zakładu wodociągowego za spożycie 10 litrów czystej, zdrowej i bezpiecznej wody z urządzenia osmotycznego. Inaczej 2,5 grosza za litr !!!
Dodatkowo filtr MED-LIFE RO i MED-LIFE RO+REDOX jest wyposażony zawór antyzalaniowy.
Minerały w wodzie osmotycznej
Używane powszechnie słowo „minerały” jest tylko potocznym określeniem pewnych pierwiastków, które potrzebne są w naszej codziennej diecie dla prawidłowego działania organizmu. W przyrodzie występuje ponad 2 000 minerałów, z których tylko niektóre są źródłem potrzebnych nam do życia pierwiastków życia. Jednak wiedzieć należy, że dzisiaj medycyna zna już 30 takich pierwiastków i dzieli je, zależnie od dziennego zapotrzebowania oraz procentowego udziału w ludzkim organizmie, na makro- i mikroelementy. Natomiast w wodach powierzchniowych, a tym samym kranowych spotykamy najczęściej tylko 4 pierwiastki i za każdym razem te same: wapń, sód, potas i magnez.
Wcześniej wyjaśnialiśmy, że membrany osmotyczne łatwo przepuszczają małe cząsteczki wody oraz małe pierwiastki w niej rozpuszczone. Ponieważ do małych pierwiastków w wodzie należą wszystkie wyżej wymienione pierwiastki życia, zatem również one przedostają się łatwo przez membranę. Fabrycznie nowa membrana osmotyczna przepuszcza około 10% związków i pierwiastków zawartych w brudnej wodzie surowej, a w tej liczbie mamy co najmniej połowę pierwiastków życia w niej zawartych. Po roku używania membrany przechodzą przez nią wszystkie pierwiastki życia (otwory membrany powiększają się w skutek ścierania w trakcie jej eksploatacji), a membrana taka jest nadal używana przez następne cztery lata.
WODA OSMOTYCZNA POSIADA SKŁAD MINERALOGICZNY PORÓWNYWALNY ZE SKŁADEM WODY Z GÓRSKIEGO POTOKU
MED-LIFE wyposaża urządzenia dodatkowo w mineralizatory, które wodę osmotyczną wzbogacają w następującą porcję pierwiastków mineralnych (wapń, sód, potas, magnez) uzyskując w ten sposób wodę porównywalną z wodą mineralną niskozmineralizowaną.
MINERALIZOWANA WODA OSMOTYCZNA JEST NAJPEWNIEJSZĄ I NAJZDROWSZĄ WODĄ MINERALNĄ, BOWIEM ZAWIERA TYLKO PIERWIASTKI ŻYCIA I POZBAWIONA JEST WSZELKICH ZBĘDNYCH ZWIĄZKÓW CHEMICZNYCH
DLACZEGO TYLKO NIEKTÓRE WODY MINERALNE MAJĄ CUDOWNE WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE
Filtr odwrócona osmoza MED-LIFE RO+Redox (sprawdź cenę w naszym sklepie, montaż GARTIS)
Wkład REDOX w filtrze odwróconej osmozy MED-LIFE RO+Redox
Filtr MED-LIFE RO+Redox dodatkowo wyposażony jest we wkład REDOX i zestaw posiada podwójny kranik, który podaje wodę oczyszczoną zmineralizowaną lub dodatkowo wzbogaconą wkładem REDOX. Pozostałe elementy są takie same jak w zestawie MED-LIFE RO, który został opisany powyżej.
Wody mineralne pochodzące z niektórych źródeł rozmieszczonych w różnych miejscach na świecie (np. Lourdes we Francji , Nordenau w Niemczech, Tlacote w Meksyku) posiadają nadzwyczajne i udowodnione właściwości uzdrawiające. Naukowcy z wielu uczelni długo nie umieli wyjaśnić cudownych właściwości tych wód, bowiem ich skład mineralogiczny niewiele różnił się od składu wód mineralnych pochodzących z innych źródeł. Dopiero niedawno odkryto, że fenomen tych nadzwyczajnych wód bierze się stąd , że zawierają one dużo wolnego i jednocześnie aktywnego wodoru.
Zawartość aktywnego wodoru w wodzie określa potencjał redox (inaczej ORP – Oxidation Reduction Potential, a po polsku – potencjał redukcji utleniania). Potencjał Redox świadczy o zdolności do oddawania i przyjmowania wolnych elektronów. Woda z dodatnim potencjałem ORP ma właściwości utleniające i nie sprzyja tak dobrze zdrowiu jak woda z potencjałem ujemnym, która eliminuje z organizmu człowieka wolne rodniki odpowiedzialne za tworzenie się komórek nowotworowych.
Woda z dużą zawartością aktywnego wodoru posiada jednocześnie wysoki odczyn zasadowy (wysokie pH). W ostatnich latach coraz więcej osób interesuje się spożywaniem wody zasadowej (alkalicznej), ponieważ z powodu złego odżywiania się ich organizmy są bardzo zakwaszone i przez to bardziej podatne na wiele chorób cywilizacyjnych.
CUDOWNE ŹRÓDŁO W TWOIM DOMU
Dziś nie trzeba podróżować setki kilometrów do źródeł cudownych wód, bo takie źródło można mieć w swoim mieszkaniu. Zdolni naukowcy wynaleźli takie minerały, które wyraźnie obniżają potencjał redox wody i jednocześnie podnoszą jej odczyn pH.
NIEKTÓRE CHOROBY CYWILIZACYJNE SĄ SPOWODOWANE NADMIERNYM ZAKWASZENIEM ORGANIZMU. NAJLEPSZYM LEKARSTEM NA TAKIE PROBLEMY JEST SPOŻYWANIE WODY ALKALICZNEJ.
Filtr MED-LIFE RO+Redox wyposażony jest we wkład alkalizujący wodę REDOX, który oczyszczonej wodzie osmotycznej nadaje dodatkowe właściwości.
Wkład podnosi pH wody pitnej oraz obniża jej potencjał REDOX, wytwarzając wodę alkaliczną. Woda o wysokim pH (zakres 8.0 - 9.5) jest jednocześnie wzbogacona o niezbędne pierwiastki takie jak magnez (Mg), potas (K), wapń (Ca), sód
(Na), dzięki czemu jej skład jest korzystny dla ludzkiego organizmu. Potencjał REDOX wody to inaczej zdolność jej cząsteczek do przyjmowania obcych elektronów. Mierzony jest w miliwoltach (mV). Im jest wyższy, tym większa jest zdolność wody do redukcji, czyli przyjmowania wolnych rodników. Woda wyprodukowana przez urządzenie posiada ujemny potencjał (od -50do -400mV).
Wkłady REDOX są obecnie jedynym sposobem na uzyskanie ujemnego potencjału REDOX oraz wysokiego pH w czystej, zdrowej i bezpiecznej wodzie oczyszczonej w urządzeniu z odwróconą osmozą.
Nie wszyscy chcą spożywać wodę z wysokim pH w dużych ilościach. W tym celu do poboru wody proponujemy podwójne kraniki, które pozwalają:
- pobierać wodę z wkładu REDOX, czyli z wysokim pH
- pobierać wodę z pominięciem wkładu REDOX, czyli z neutralnym pH (7)
- obie takie wody dowolnie ze sobą mieszać
CO DAJE WODA ALKALICZNA Z UJEMNYM POTENCJAŁEM REDOX
Lekarze i naukowcy od wielu lat uczą nas i przypominają, że najwięcej spustoszenia w naszych organizmach czynią trujące związki chemiczne, których najwięcej jest w wodzie pitnej (pestycydy, detergenty, metale ciężkie, pozostałości po lekarstwach – antybiotyki, hormony itd). Urządzenia osmotyczne skutecznie usuwają z wody wszystkie trujące związki chroniąc nas przed wieloma chorobami. Wzbogacając czystą wodę w ujemny potencjał REDOX oraz wysokie pH można jeszcze bardziej zapobiegać wielu dolegliwościom oraz chorobom.
Zapewniamy montaż GRATIS na terenie całej POLSKI
Zapewniamy serwis na terenie całej Polski, koszty eksploatacji filtra MED-LIFE RO / MED-LIFE RO+Redox
Wcześniej pisaliśmy, że dla prawidłowego działania urządzeń osmotycznych wymagana jest regularna wymiana ochronnych filtrów z węglem aktywnym, filtrów mechanicznych, mineralizatora i filtra REDOX (w modelu MED-LIFE Redox):
- Serwis co 6 miesięcy - wymiana kompletu filtrów (dwa węglowe oraz dwa mechaniczne) – 197 zł brutto
- Serwis co 12 miesięcy - wymiana mineralizatora – 60 zł brutto
- Serwis co 12 miesięcy - wkład Redox (tylko w modelu MED-LIFE RO+Redox) - 390 zł brutto
- Serwis co 5 lat - wymiana membrany osmotycznej -