Serdecznik ziele eko 50 g

SERDECZNIK ZIELE EKO 50 g

Według literatury zielarskiej ziele serdecznika może działać lekko uspokajająco na układ nerwowy, wspomóc regulację pracy serca i obniża ciśnienie krwi.

Sposób użycia

Jedną łyżeczkę zalać szklanką wrzątku i pozostawić pod przykryciem do zaparzenia na około 10-15 minut.

Skład

ziele serdecznika* 100%
*produkt rolnictwa ekologicznego

Opakowanie

50g

Właściwości/zastosowanie

SERDECZNIK POSPOLITY

Leonurus cardiaca L.

Inne nazwy: lwie serce, lwi ogon, gęsia stopa, wilcza stopa

Roślina wieloletnia pochodząca ze wschodniej Syberii. W Polsce spotyka się ją bardzo często, rośnie przy drogach, na rumowiskach, w zaniedbanych ogrodach.

Ziele serdecznika wykazuje działanie łagodnie uspokajające na układ nerwowy, przeciwskurczowe na układ pokarmowy i narządy rodne, obniża ciśnienie krwi, zwalnia akcję serca, zwiększa wydolność mięśnia sercowego, wywołuje menstruację.

Ziele i preparaty z udziałem serdecznika stosowane są w chorobach układu nerwowego, w nerwowych dolegliwościach serca, jako środek pomocniczy w nadczynności tarczycy,

w zaburzeniach przewodu pokarmowego jako lek rozkurczowy oraz we wczesnych stadiach choroby nadciśnieniowej i wieńcowej.

Serdecznik używany jest także w leczeniu schorzeń macicy i zaburzeń cyklu menstruacyjnego.

Wykazuje właściwości stymulujące przy braku lub opóźnianiu się miesiączki, szczególnie na tle nerwowym. Ponadto działa tonizująco, łagodzi napięcia emocjonalne u kobiet w okresie menopauzy.

Ziele ma dość silne działanie uspokajające, porównywalne do działania kozłka lekarskiego.

Zewnętrznie używamy do przemywania ran i oparzeń.

Ciekawostką jest nazwa rośliny 'Leonurus' pochodząca z języka greckiego i oznacza 'lwi ogon'.

Wiązano to z kształtem liści tej rośliny. Druga część nazwy 'cardiacus' sugeruje, że zioło to jest pomocne w leczeniu dolegliwości serca: nauka to potwierdziła.

Roślina ta znana była i ceniona już w starożytnej medycynie chińskiej.

Stosowano ją w lecznictwie ludowym już w XV wieku do praktyki medycyny naukowej została wprowadzona w 1932 r.

Powszechnie uprawiano ją w Europie środkowej i zachodniej już od średniowiecza.

Stosowana była jako łagodny środek uspakajający oraz regulujący pracę serca, zbliżony działaniem do kozłka lekarskiego (waleriany).

Sokiem świeżych roślin leczono wstrząs nerwowy, lęki, choroby przewodu pokarmowego, zaburzenia miesiączkowania oraz przez kobiety karmiące do wzmożenia laktacji.

Suszone lub świeże kwiaty serdecznika mogą być używane do parzenia herbaty lub dodawane jako przyprawa do zup, szczególnie z soczewicy.

Używano kwiatów jako dodatek do piwa.

Z serdecznika uzyskuje się ciemnozielony barwnik używany do barwienia wełny.

Serdecznik jest rośliną chętnie oblatywaną przez pszczoły, nawet podczas niesprzyjającej pogody.

Wydajność miodowa wynosi 400-500kg z ha, a wydajność pyłkowa 45kg z ha. Ma małe wymagania glebowe.